divendres, 26 de febrer del 2010

«Cynicism», de Nana Grizol




I once saw a sunset so vivid and warm that I swore it was perfect
I once had a lover, I'm not sure if I'll recover, but I know it was worth it
Then, last night in the car, the falling raindrops looked like stars of some incalculable speed
Then later, my friends said "Good to see you again, this is a home to me"

So I wrote a song and I called it "The Love of my Life"
Said "don't be gone long", it now sings me to sleep every night

And I never learned a lesson looking at my own reflection, but sometimes it seems useful
So I loosen my heart strings in high hopes of starting to find something truthful

Cynicism isn't wisdom, it's a lazy way to say that you've been burned
It seems, if anything, you'd be less certain after everything you ever learned

dilluns, 22 de febrer del 2010

«Als morts no els passa mai», de Miquel Pujadó



Em llevo amb el peu esquerre.
Trepitjo la cua al gos.
La ràdio parla de guerra
i el gust del cafè és penós.
Hi ha gel a la canonada
i un tall d'electricitat.
Li ho vaig a dir a l'estimada, i
recordo que ja fa un mes
que m'ha deixat.

Aquestes coses, als morts no els passen mai.
Sota la llosa, a ells sí que rai!
Per 'nar de bòlit tot l'any, d'estiu a estiu,
parant la galta
quan faci falta, i
fent de la vida una
vil mentida, és
indispensable ser encara viu!

Saludo, baixant l'escala,
la noia del Principal.
La libido se m'embala, i
més tard, a la Diagonal,
penso en la seva pitrera,
oblido frenar quan cal
i, és clar, m'encasto al darrere
d'un cotxe de policia
municipal.
Aquestes coses als morts no els passen mai.

(variant: una flor pansida)

Sortint de comissaria,
m'enxampa de ple un ruixat.
Els taxis són a Turquia
i el metro està col.lapsat.
Arribo a tres quarts de quinze a
la feina, i quan l'amo em veu
el meu contracte s'endinsa
a l'aiguamoll de l'atur
fins perdre peu.

Aquestes coses... (variant: una dent podrida)

Em fico per entrompar-me en
un bar on no em veig ni el nas,
i en surto amb una tal Carme
camí d'un hotel de pas.
P'rò quan li veig la cigala
canvien tots els meus plans...
En fujo com una bala,
rellisco i baixo de cap
quatre replans.

Aquestes coses... (variant: un desastre a mida)

Desperto de matinada
al catre d'un hospital.
Tinc una cama enguixada
i commoció cerebral.
–Demà serà un altre dia–,
em diu l'infermer en passar.
Murmuro amb filosofia:
–Si arriba a ser igual que aquest,
n'hi ha per plegar!

Aquestes coses... (variant: una gran fallida)

divendres, 19 de febrer del 2010

«Pijos powers», de Gatillazo



No me interesa saber para que nací
Ni conseguir el equilibrio en mi interior
Y si la muerte es principio o final
O si vagamos en la eternidad.

Lo que me avisa un sueño me trae sin cuidao
El misterio del tiempo a mi no me atrae
No me preguntes si me he preguntao
¿Si el universo crece o se contrae?

Eso nunca lo sabré… pero ya que estoy aquí
Lo que yo quiero es tener… este pedazo de carro.

Que potencia… que sensaciones… Pasar delante de los mirones…
A toda ostia… con dos cojones… pa’ que se mueran de envidia…

¿La ciencia sirve pa’ crear o destruir?
¿Es la miseria una inmoralidad?
¿Se debe hacer el amor o follar?
¿o lo correcto es que te folles al amor?

Lo que me dais… lo que me dais… es lastima…
Porque os ahogáis… Porque os ahogáis… en lágrimas…

Siempre quise una respuesta
Para una simple pregunta
Y ahora ya lo tengo claro
Este mi coche ideal

Es un lujo para unos pocos… humanos de otra categoría…
Elegidos por el destino… es un estilo de vida…

Que potencia… que sensaciones… A toda ostia con los mirones…
Pasar delante… de tus cojones… pa’ que te mueras de envidia…
...fracasao

«Insostenible», d'El Último Ke Zierre



Mi pueblo, el tuyo y el pueblo aquel,
son solo uno, no dejan de crecer.
No quedan huertos para follar,
solo la frialdad de algún solar.
Mi pueblo, el tuyo y el pueblo aquel,
son solo uno, no dejan de crecer.
Pobres los niños que crecerán
sin ver un nido en un zarzal.
Y encerrados en su cuarto aprenderán
lo que dejan sus mayores nada más.
Y su tierra anciana, que tanto ha sufrido,
llora resignada por su último hijo,
no le queda nada, no le queda nada.

«Obreros y patrones», de José de Molina



Tu haces como que me pagas,
Yo hago como que trabajo,
Tu haces como que me quieres,
Yo te mando pa´l carajo.

No podemos ser amigos,
Ni tampoco hacer las pases,
Esto no es un bailecito,
Es una lucha de clases.

Oyeme mi negro el patron te esta robando
Oyeme mi negro el patron te esta explotando,
Oyelo compadre el patron te esta matando
E-o-e-o-e-o-a [x2]

Yo no soy un ser humano,
dentro de la instalacion,
Para ti soy solo un mueble,
si acaso una refaccion.

Que no tiene sentimientos,
corazon ni aspiraciones,
Que piensa por accidente,
y carece de emociones.

Oyeme mi negro el patron te esta robando
Oyelo mi negro el patron te esta explotando,
Oyelo compadre el patron te esta matando
E-o-e-o-e-o-a [x2]

Que los epan bien tus hijos,
Que la ropa que se ponene,
Y toda su buena crianza,
La mantienen mis pulmones.

Y mis hijos sobreviven,
Desnutridos y amargados,
Son carnita de hospitales,
Con sus vientres pronunciados.

Oyeme mi negro el patron te esta robando
Oyelo mi negro el patron te esta explotando,
Oyelo compadre el patron te esta matando
E-o-e-o-e-o-a [x2]

Quieres curar tus pecados,
en tiempos de navidad,
Aarrojandonos migajas,
De aguinaldo caridad.

Pero no subes los sueldos,
Y roba sla utilidad,
Que nos toca por derecho,
Ahi demuestras tu maldad.

Oyeme mi negro el patron te esta robando
Oyelo mi negro el patron te esta explotando,
Oyelo compadre el patron te esta matando

E-o-e-o-e-o-a [x2]
[Mexicanitas y colombianos, pañamenitas, venezolanos, Uuruguayitas y Brasileños con lo argentinos y los peruanos]

Sabor... Amargo pero sabor!!!!

Pero ya estoy decidiendo,
dejar de ser explotado,
Y ese dia patroncito,
vas a amanecer ahoracado.

Te ahorcaremos con las tripas,
del ultimo general,
y te haremos la mortaja,
con cuero de cardenal.

Oyeme mi negro el patron te esta robando
Oyelo mi negro el patron te esta explotando,
Oyelo compadre el patron te esta matando
E-o-e-o-e-o-a [x2]

Tu haces como que me pagas,
Yo hago como que trabajo,
Tu haces como que me quieres,
Yo te mando pa´l carajo.

No podemos ser amigos,
Ni tampoco hacer las pases,
Esto no es un bailecito,
Es una lucha de clases.

Oyelo todito de sur a norte...
Oytelo todito de norte a sur...
Miralo mi netro el patron te esta robando...
Miralo mi negro el patron te esta explotando...
Fitajte mi negro el patron te esta robando...
Fijate compadre el patron te esta matando....

dijous, 18 de febrer del 2010

«Quando me sinto só», de Mariza



Quando me sinto só,
Como tu me deixaste,
Mais só que um vagabundo
Num banco de jardim
É quando tenho dó,
De mim e por contraste
Eu tenho ódio ao mundo
Que nos separa assim.

Quando me sinto só
Sabe-me a boca a fado
Lamento de quem chora
A sua triste mágoa
Rastejando no pó
Meu coração cansado
Lembra uma velha nora
Morrendo à sede de água.

P'ra que não façam pouco
Procuro não gritar
A quem pergunta minto
Não quero que tenham dó
Num egoísmo louco
Eu chego a desejar
Que sintas o que sinto
Quando me sinto só.

dimecres, 17 de febrer del 2010

«Electricity», d'Anathema



Seems like you never really knew me
seems like you never understood me
seems like you never really knew how to feel
but electricity it drew you near to me
what you needed was to be rid of me

there were times you really made me smile
and there were times you really made me cry
and there were times i never really knew how to feel
but electricity it drew you near to me
what you needed was to be rid of me
and the fear made you so unsure of me
what you needed was to be rid of me.

but electricity it drew you near to me
what you needed was to be rid of me
and the fear made you so unsure of me
what you needed was to be rid of me

divendres, 12 de febrer del 2010

«First orgasm», de The Dresden Dolls



it is a thursday
i get up early
it is a challenge
i'm usually lazy

i make some coffee
I eat some rice chex
and then i sit down
to check my inbox

i only read a word or two
i stare across the street and see the churches and the blue

the first orgasm of the morning
is cold and hard as hell
there won't be any second coming
as far as i can tell

i arch my back cause
i'm very close now
it's very cold here
by the window

there are some school kids
yelling and running
i barely notice
that i am cumming

the first orgasm of the morning
is like a fire drill
it's nice to have a little warning
but not enjoyable

i am too busy to have friends
a lover would just complicate my plans
so i will never look for love again
i'm taking matters into my own hands

i think i could last at least a week without someone to hold me
i think i could last at least a week without someone to hold me
won't you hold me?

dimecres, 10 de febrer del 2010

«Red umbrella», de Faith Hill



1st Verse

Sometimes life can get a little dark
I'm sure I've got bruises on my heart
Here come the black clouds full of pain
Yeah, you can break away without the chains

Pre Chorus

Your love is like a Red Umbrella
Walk the streets like Cinderella
Everyone can see it on my face

Chorus

(So) let it rain
It's pourin' all around
Let it fall
(No) it ain't gonna drown me
After all
I'm gonna be okay
(So) let it rain
(Oh, let it rain)
(Let it fall)
(I'm gonna be okay)

(So let it rain)
[ Red Umbrella lyrics from
http://www.lyricsyoulove.com/f/faith_hill/red_umbrella/ ]

2nd Verse

You can wear your sorrow like an old raincoat
You can save your tears in a bottle made of gold
But the glitter on the sidewalk always shines
Yeah, even God needs to cry sometimes

Pre Chorus

Your love is like a red umbrella
Always there to make me better
When my broken dreams
Are fallin' from the sky

(Repeat Chorus)

Bridge

Let it wash my tears away
Tomorrow's another day
Yeah

(Chorus Out)

dilluns, 8 de febrer del 2010

«El frare carmelità», de Tom Bombadil



Un frare carmelità,
que vivia al Desert de les Palmes,
tenia molta fe i pietat,
i no li agradaven les dones.

lalara lalara lale...

Li agradava molt llegir
sempre i quan trobava un bon llibre
i anava a vegades a escollir
ravanells a l'hort del gengibre.

lalara lalara lale...

Una vesprà bevent moscatell,
moscatell carmelitano,
va aparèixer de colp Maribel
con una flor en la mano.

lalara lalara lale...

Maribel no se'n volia anar
i va entrar al monasteri
[...ah, no iba eso ahí...
....nooooo]

Lleva't raboseta d'enmig,
que jo sóc un home de Déu,
i no és el meu desig
caure en pecat i això es veu.

lalara lalara lale...

Maribel no se'n volia anar
i va entrar al monasteri,
allí mateix la va trobar
llegint el seu propi rosari.

lalara lalara lale...

La va agarrar pel coll,
li va amarrar una pedra,
la va tirar dins del moll
se'n va enfonar la molt cerda

lalara lalara lale...

«El sindicato», de La Polla Records



¡Compañeros
antes de llegar a la huelga,
se impone un periodo
de Reflexión!
¡No debemos dejarnos llevar
por fanatismos sin sentido!
Lo primero es negociar,
lo segundo quedarnos dormidos!
Tenemos una plataforma
con peticiones de altura,
las iremos olvidando
según nuestro calendario!
¡No se asuste!
No hay ningún motivo!
Que no muerden,
¡son como mis hijos!
A echar! A echar!
es la consigna!
que no nos van
a dar pan!
Nuestro sindicato es mayoritario
¡Mantiene la paz social!
¡Danos unas zanahorias,
que justifiquen nuestro papel!!
Compañeros! Una gran victoria!
Nuestras quejas han sido escuchadas!
Volveremos el año que viene!,
y tampoco pasará nada.
¡No apretemos demasiado!
¡Peligra la economía!
Me estoy volviendo amarillo.
Mañana será otro día!!

dijous, 4 de febrer del 2010

«Pan y Circo», de Los Muertos de Cristo



Soy, un esclavo del trabajo,
¿que es lo que puedo hacer?
Desde pequeño me educaron,
A ser sumiso, a obedecer,
A ser un hombre de provecho,
Sin derecho y sin saber,
Una marioneta al servicio del poder.

Mis manos son de los bancos,
Mi alma de la iglesia,
Mi dignidad esta por los suelos,
Y mi vida sigue en la miseria.

Y si el pueblo quiere despertar,
El estado nos ofrece pan y circo a reventar.

Pasas la vida trabajando,
Sin tiempo para pensar,
Y el poco que nos dejan,
Lo intentan rellenar,
Con basura televisiva,
Toros, fútbol, drogadiccion,
Falsantes lee futuros y revistas del corazon.

¡dormidos, dormidos!
Asi nos quiere ver el sistema,
¡sumidos, sumidos!
En lo mas hondo de la caverna.

Asi no puedo continuar,
¡despierta!
Mi mente enferma y a punto de estallar,
Solo quiero despertar,
¡despierta!
La ignorancia va devorando mi inteligencia.
Soy el reflejo de tu espejo,
Es a ti, no mires atras,
Soy esa tristeza,
Que esta en tu falsa felicidad,
Soy la duda que golpea,
Tu cerebro sin parar,
Soy la pesadilla,
Que aterroriza tu bienestar.

Mi sangre es de la patria,
Mi dueño un empresario,
Mi libertad solo es un voto,
Y mi dios el gran hermano.

Y si el pueblo quiere despertar,
El estado nos ofrece pan y circo a reventar.

Pero algun dia tiene que cambiar,
Entonces compañero,
Que esta cancion te haga despertar,
Pero algun dia tiene que cambiar,
Entonces compañera a que esperas para luchar.

Y ahora el pueblo pide libertad,
La funcion ha comenzado,
Y en la arena ahora tu estas.
Y ahora el pueblo pide libertad,
Descubriendo las infamias,
De esta falsa democracia.

dimecres, 3 de febrer del 2010

«Sweet sacrifice», d'Evanescence



It's true, we're all a little insane.
But it's so clear,
Now that I'm unchained.

Fear is only in our minds,
Taking over all the time.
Fear is only in our minds but it's taking over all the time.

You poor sweet innocent thing.
Dry your eyes and testify.
You know you live to break me. Don't deny.
Sweet sacrifice.

One day I'm gonna forget your name,
And one sweet day, you're gonna drown in my lost pain.

Fear is only in our minds,
Taking over all the time.
Fear is only in our minds but it's taking over all the time.

You poor sweet innocent thing.
Dry your eyes and testify.
And oh you love to hate me don't you, honey?
I'm your sacrifice.

(I dream in darkness
I sleep to die,
Raise the silence,
Erase my life,
Our burning ashes
Blacken the day,
A world of nothingness,
Blow me away.)

So you wonder why you hate?
Are you still too weak to survive your mistakes?

You poor sweet innocent thing.
Dry your eyes and testify.
You know you live to break me.
Don't deny.
Sweet sacrifice.

dimarts, 2 de febrer del 2010

«S'animal que no existeix», d'Antònia Font



És dòcil, té vida,
si el mires ja no hi és,
té un membre que respira,
és s'animal que no existeix.

Se toca i se vagina,
fornica amb ell mateix,
té un far que m'il·lumina,
té escata com un peix.

Me menja i me vomita
d'un simple malentès,
me caga i me compixa,
és s'animal que no existeix.

Desvinculat de qualsevol forma de vida,
travessa gent amb sa pupil·la.
Tan desfasat des segle que comença ara,
som una mòmia, som dues vaques.

És dòcil, té vida,
si el mires ja no hi és,
té un membre que respira,
és s'animal que no existeix.

Se toca i se vagina,
fornica amb ell mateix,
té un far que m'il·lumina,
té escata com un peix.

Me menja i me vomita
d'un simple malentès,
me caga i me compixa,
és s'animal que no existeix.

Dins d'un no-res, dins d'una absència pura,
aquest silenci és una tortura.
De tot un cos, de tota una vermada,
només me'n queda un pam de carn en barra.

Desvinculat de qualsevol forma de vida,
travessa gent amb sa pupil·la.
Tan desfasat des segle que comença ara,
som una mòmia, som dues vaques.

Autor: Joan Miquel Oliver

«Cold Cold Heart», de Norah Jones



I've tried so hard my dear to show
That you're my every dream
Yet you're afraid each thing I do
Is just some evil scheme
A memory from your lonesome past
Keeps us so far apart
Why can't I free your doubtful mind
And melt your cold cold heart

Another love before my time
Made your heart sad an' blue
And so my heart is paying now
For things I didn't do
In anger unkind words are said
That make the teardrops start

Why can't I free your doubtful mind
And melt your cold cold heart

There was a time when I believed
That you belonged to me
But now I know your heart is shackled
To a memory
The more I learn to care for you
The more we drift apart

Why can't I free your doubtful mind
And melt your cold cold heart

dilluns, 1 de febrer del 2010

«Mad Professor Blyth», de The Hollies



Mad Professor Blyth is working on his pet invention
to dematerialise himself into the fourth dimension
He's got his mind set on illusion
to find the secrets of diffusion
Conclusion: he disappeared

Tried it on his cat one grey night when it was foggy
Never got it back Oh what happened to his Moggy
He's got his mind set on illusion
to find the secrets of diffusion
Conclusion: he's disappeared

All the kids around about his neighbourhood
used to laugh at him and call him names
Silly old bat freaky four-eyes
sort of things they used to shout
He can't hear them now

He's disappeared

Colleagues at the lab
they all thought that he was crazy
Don't know where he's at
His formulas to them are hazy

He had his mind set on illusion
He found the secrets of diffusion
Conclusion: he's disappeared